ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻧﺸﺎﻥ ، ﺣﺘﯽ ﻣﺠﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﺁﺩﻡ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ! ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺷﺎﻥ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﯾﮏ ﺩﻓﻌﻪ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﯾﮏ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ! ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺠﺎﺯﯼ ﺑﻮﺩﻧﺸﺎﻥ ، ﺳﻬﻢ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺍﺯ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺩﺭﺩﺕ ﮔﻮﺵ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﭘﺲ ﻗﺪﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﯿﺪ ﻗﺪﺭِ ﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯿﺪﺍﻧﻢ ﻭ ﺑﻪ ﭘﺎﺱ ﻫﻤﺮﺍﻫﯿﺘﺎﻥ ﺳﺮ ﺗﻌﻈﯿﻢ ﻓﺮﻭﺩ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﻡ
بیست و چند سال گفتیم و خندیدیم و خنداندیم .. همیشه آدم سر خوش توی جمع بودیم ، انگشت ها رو به ما : ( خوش به حالش ، چقدر می خندد و شاده ) اما در کنج تنهایی هایمان ، بغض هایمان را چال می کردیم ، درد هایمان را در یک دفتر با خودکار سیاه نوشتیم ... خاطره های خودمان را با رقصاندن کلمات باز گو کردیم ، خواندند و گفتند : چه شعر تلخ و قشنگی ...!! خم به ابرو نیاوردیم ، تب کردند و برایشان مردیم ، خودمان نبودیم و یادشان بودیم ، با تو خندیدم و تنها گریه کردم ... این را از من داشته باش : آنهایی که بلند می خندد ، بی صدا گریه می کنند ....!
به یادگار برای کسی که نه برای به یادگار ماندن، برای روزهای نیامده فردا مینویسم تا یادم نرود آنچه بودم...
سهراب! قایق دیگر جوابگو نیست کشتی باید ساخت اینجا تنها مثل من زیاد است...
بارخدایا! از کوی تو بیرون نرود پای خیالم نکند فرق به حالم چه برانی چه بخوانی چه به اوجم برسانی چه به خاکم بکشانی نه من آنم که برنجم نه تو آنی که برانی…
دلم براى خودم عجیب مى سوزد دلى نمانده خاکسترى دوباره مى سوزد
از دل نوشتــه هايــم ساده نَــگذر بــه يــاد داشتــه بــاش ايـن « دل نوشتــه » هــا را يــک « دل نوشتــه »
فــرهاد دلــش شیرینـــــ مـیخواستــــــ شیـــرین خســــــــرو خـــــــــسرو... راســـت مے گفتـــــــ ـ دکــتر شـــــــریعتـے:دنــیارو بدجــــور بد ســاختــنــ ـ ـ...
آمار
وبلاگ:
